Ik heb haken altijd heel leuk gevonden, maar ik had één probleem: ik kon niets met die ingewikkelde haakpatronen. Die zijn geschreven in een soort codetaal die je eerst moet leren, voordat je aan het haken kan beginnen. Normaal al lastig, maar met mijn dyslexie helemaal een uitdaging. “Dat kan makkelijker”, dacht ik. Dus deed ik gewoon mijn eigen ding, zonder patroon.
In 2016 plaatste ik op een woensdagavond een foto van sjaal op Facebook ter promotie van de haaklessen die ik wilde gaan geven. Binnen no-time werd ik overspoeld met vragen om het patroon. “Oké dat heb ik niet”, dacht ik. “Nou, dan ga ik zelf wel een patroon ervoor schrijven, maar dan op een simpele manier. Zonder die rare codetaal.” Op vrijdag bood ik het patroon gratis aan, kreeg de eerste dag al vijftig e-mailadressen en had aan het einde van het weekend duizend mensen mijn sjaal patroon opgestuurd. De Keep It Simple methode was geboren.
Nog geen maand later had ik Scheepjeswol, een grote speler op de wolmarkt, aan de telefoon met de vraag of ik kon langskomen met mijn portfolio. Die had ik ook niet, maar mijn glas is altijd halfvol. Dus ik ging als een malle foto’s maken van alle haakwerken die ik thuis had liggen. Ik nam dit portfolio mee en voor ik er erg in had tekende ik een contract voor vier boeken over haken. Bizar en superleuk! Voor de lancering van het tweede boek organiseerde ik het grootste haak-event wat er ooit in Nederland is geweest. Met 150 vrouwen waren we een hele dag samen aan het haken. Die verbinding tussen vrouwen mogelijk maken. Heerlijk vind ik dat.
Wat begon met een foto plaatsen op Facebook is uitgelopen tot een goedlopend haakbedrijf. Inclusief een VIP membership, drie bestseller haakboeken (en een vierde onderweg) en een eigen YouTube kanaal. Vijf jaar geleden werkte ik nog als coach voor hoogsensitieve mensen in mijn eigen praktijk. Maar sinds de befaamde Facebook-sjaal-foto besloot ik mijn hart te volgen en me volledig op het haken te richten. Het is mijn grote passie en door mijn ‘Keep It Simple’ methode is die nu toegankelijk voor iedereen. Dat vind ik het mooiste.
Ken je dat liedje uit de film Belle en het Beest: “Kom erbij, kom erbij, zet je zorgen maar opzij”? Die zin vat prachtig samen hoe ik me voel over mijn haak community. Ik wil dat iedereen zich welkom en veilig voelt. Ik weet hoe is het om je volledig alleen en ongezien te voelen. Dat gun ik niemand. Ik wil vrouwen een plek geven waar ze even niet hoeven te zorgen, waar het niet gaat om die ander, maar waar ze gezien worden en zichzelf mogen zijn.
Haken is voor mij altijd dat rustpuntje geweest, waarbij ik alles even kan loslaten. Op de bank met mijn haakwerk ben ik aan het creëren. Ik laat patronen ontstaan, experimenteer met kleuren en laat mijn fantasie de vrije loop. Ik hoef dan even helemaal niets. En dat gevoel, dat gun ik iedere vrouw.
Ik sta echt voor mijn trouwe klanten. Dus iemand van 80 jaar die er even niet uitkomt met het bestellen van een patroon. Die help ik met liefde door het proces heen. Daar verdien ik behalve de paar euro voor het patroon niets mee. Maar ik weet dat er aan de andere kant van de computer een echt iemand zit, die vastloopt en die ik op weg kan helpen. Daar haal ik voldoening uit. Die connectie met mijn vaste klanten, die is mij goud waard.
Ik kreeg laatst een bericht van één van hen. Ze vertelde hoe ze in een burnout had gezeten en op zoek was naar een hobby. Op YouTube was ze mijn filmpjes over haken tegengekomen. “Ik dacht dat ik het niet zou kunnen. Maar met elke steek die ik haakte, voelde ik me zekerder. Toen ik mijn sjaal af had, was dat zo’n overwinning. Voor het eerst in lange tijd was ik weer ergens trots op. Het klinkt misschien heftig, maar ik durf te zeggen dat het haken me uit mijn burnout heeft gehaald. Onwijs veel dank daarvoor!”, schreef ze.
Ik word zo blij als ik dit soort berichten lees. Daar doe ik het voor.
Ik haak nog elke avond en heb altijd een haakwerkje bij me. Je weet nooit wanneer je ergens even wat tijd over hebt. Daarnaast geniet ik van tijd met mijn familie doorbrengen, met mijn man, kinderen en kleinkinderen. Op zaterdagavond zit ik het liefste lekker op de bank met mijn man en twee honden een filmpje te kijken. Echt gelukkig ben ik als we eerst lekker pannenkoeken eten, daar mag je me zelfs voor wakker maken.
Ik ben altijd bezig met creëren. Voor mijn kanaal maak ik video’s. Humor is daarin een vast onderdeel. Zo vertel ik rustig over de draadjes die mijn hondje uitpoepte toen hij iets te vaak de restjes draad van de grond had gegeten. Als ik niet iets voor mijn werk creëer, rommel ik lekker in huis. Ik maak dan ook van alles. Mijn vader was timmerman en als klein meisje hielp ik hem daar al bij. Als ik iets leuks zie in een tijdschrift, dan maak ik het. Ik denk nooit: “Dat kan ik niet.” Ik begin gewoon.
Op YouTube volg ik een vrouw die haar leven op haar zelfvoorzienende boerderij filmt. Fantastisch lijkt me dat. Daar kan ik echt bij wegdromen: mijn eigen groenten verbouwen en overal dieren om me heen. Als ik het haken ooit nog eens zat word, ga ik zelf zo’n boerderij beginnen. Maar tot die tijd blijf ik lekker haken en delen daarover. Voorlopig heb ik het daar nog veel te leuk mee.
Haak je met me mee?
Je bent van harte welkom in het 'Haak en Groei Membership VIPS'